เนื้อเพลงยุคเก่า

ศิลปิน : แมน มณีวรรณ  ช้ำจริงจริงน้องเอ้ย พี่เพิ่งเคยเจ็บช้ำ เพราะเชื่อคำที่เจ้าเพิ่งบอก โถ่ มารู้ถูกหลอก ก็ต้องช้ำชอกทรวงใน  หวังจริงจริงนะน้อง หวังปองจึงต้องตรมใจ ซื่อหนักไม่เคยรักลวงใคร เจ็บจำช้ำใจเธอทำพี่ได้ลงคอ เจ็บจำช้ำใจเธอทำพี่ได้ลงคอ *(พูด) เป็นหยังเจ้าคือซ่างเฮ็ดได้ เจ้ามาตั๋วให้อ้ายหลงฮักเบิดแฮง สุดท้ายเจ้าเลยมาคาดแปลง เมื่อเจ้ามาแปลงเป็นนางกากี ความเว้าเจ้านั้นคือฝ่ามือ กะย้อนความซื่ออ้ายจึงหลงเชื่อ เว้าแล้วอ้ายมันเกิดมันเบื่อ กะย้อนหลงเชื่อคนบ่จริงใจน้อ *ถ้ารู้แฟนเจ้ามากหลาย พี่ชายก็จะไม่ขอหวัง เคลียคลอนี่จะขอลาจาก ถึงรักจะเสาะหายาก หากรักก็จะไม่มาเคียงเธอ ลาแล้วแม่ช่อสะเดา เห็นเก่ากว่าเขาว่าเซ่อ จากกันแล้วละหนา ขออย่ามาพบเจอ ลาแล้วละเน้อ ชะเออ แม่ขนตางอน

 ศิลปิน : โชคดี ทวีชัย คำร้อง - ทำนอง : ไวพจน์ เพชรสุพรรณ สายเอ๋ย.....สายบัว เตรียมเนื้อเตรียมตัว เถ้าแก่จะมา ขอปีนี้แล้วไปแต่งปีหน้า ปีนี้น้ำท่วมนา ไม่ได้ข้าวกินเลย สายเอ๋ย.....สายบัว เจ้าไม่ต้องกลัวว่าพี่นี้จะละเลย แต่ปีนี้ยากจนเหลือเอ่ย กลัวเจ้าจะเฉยเมย เพราะพี่ไม่มีเงินทอง * น้ำมันท่วมเมืองสุพรรณถึงกาญจนบุรี ไร่นาของพี่กลายเป็นแม่น้ำลำคลอง พี่ปวดใจกลัวไม่ได้เนื้อทอง กลัวเจ้าเปลี่ยนใจสอง พี่จึงผลัดน้องอีกปี สายเอ๋ย.....สายบัว เจ้าไม่ต้องกลัวให้รอขันหมากพี่นี้ คู่กันแล้วไม่แคล้วดอกนี่ ขอทำนาอีกปีแล้วจะมาแต่งสายบัว

 ศิลปิน : พิกุล ขวัญเมือง คำร้อง-ทำนอง : ดวงจันทร์น้อย โอ้ย.....น้อ......ละท่านผู้ฟังเอ้ย โอ้น้อ เว้าพื้นเมืองนอกนั้น อดีตเก่าน้ำตาไหล แฟนไปตายอยู่แดนไกล น้องฮ่ำไห้คนิงฮ้อง โทษแขวนคอปีสามเก้า สิงคโปร์ประหารพี่ โดนคดีทันเหตุร้าย เขาหาเรื่องบ่าวพี่ชาย อ้ายเอ้ย.......อ้ายเอย ชายเอ้ย ขออุทธรณ์กะบ่ได้ ฎีกาซ่อยก็เบิดหวัง อดีตหลังคนิงมา หลั่งน้ำตาละรินย้อย สัญญากันไว้กับข้อย ไปหาเงินสิมาแต่ง พวมฮักแพงเว้าต่อน้อง รอเงินอ้ายอยู่ต่างแดนก่อนเด้อ อ้ายเอย โอ้น้อ จดหมายอ้ายกะส่งเรื่อย ฝากบ่อยๆ กับเงินทอง คองจักคราวก่อนเด้อนาง จั่งแต่งงานแม่คนโก้ อยู่ทางสิงคโปร์พุ้น จิตใจชายอยู่นำอุ่น ทางเมืองไทยน้องอย่าวุ่น สิงคโปร์อ้ายอยู่พุ้น ละสั่งไว้บ่กี่ปีดอกหนา อ้ายเอย แฟนเอ้ย บ่ทันดนดอกกีดี่ ข่าวอ้ายพี่ถืกโดนจับ หนังสือพิมพ์หลายฉบับ ข่าวประโคมออกดังก้อง ผัดมีแฟนของนางน้อง คนหมายปองว่าสิแต่ง ถืกหมู่ฝูงเขากลั่นแกล้ง หาทางดิ้นออกบ่มี อ้ายเอย......อ้ายเอ้ย ชายเอ้ย ทางเมืองไทยก้ำฝ่ายพี่  ได้ยินซ่อยกะเบิดหวัง ศาลตัดสินบ่มีฟัง สั่งแขนคออ้าย เท่าบัดตายดอกผู้ทางน้อง เหลือแฮงก่อสิเอาพี่ เห็นอัฐิกระดูกอ้าย กลับ...

 ศิลปิน : นกน้อย อุไรพร คำร้อง-ทำนอง : รัตติกาล อลงกรณ์ คำพังเพยที่อ้ายเอ่ยวจี เปรียบตัวน้องนี้เหมือนดังนางไอ่คำ เปรียบตัวอ้ายเหมือนพังคีต้อยต่ำ ว่าหลงฮักไอ่คำแต่วาสนานั้นบ่มี น้องได้ฟังคำอ้ายครวญฟุ้งซ่าน ให้นึกสงสารกะฮอกน้อยพังคี แต่ไอ่คำนั้นคนฮักน้องมี  สี่ห้องใจน้องนี้ได้มอบฮักแด่ผาแดง * อ้ายพังคีกะฮอกด่อน อย่าได้อาวรณ์คิดเกลียดแค้นข้างแฟน เพราะว่าไอ่คำนั้นฮักอ้ายผาแดง บ่เคยเปลี่ยนคิดเปลี่ยนแปลง แบ่งใจฮักให้ใคร อ้ายพังคีอย่าโศกีตรมเศร้า ไอ่คำฮักเขาเสียจนหมดหัวใจ อ้ายพังคีอย่าคิดห่วงอาลัย ถึงชาตินี้ชาติไหนไอ่ขอฮักแต่ผาแดง

ศิลปิน : วิเศษ เวณิกา คำร้อง-ทำนอง : รัตติกาล อลงกรณ์  ตัวของอ้ายเปรียบเหมือนดั่งเจ้าพังคี  โอ้นวลเทวีเหมือนดั่งนางไอ่คำ  เจ้าพังคีนั้นบุญน้อยต้อยต่ำ เลยบ่ได้งามขำน้องไอ่คำมากอดนอน เจ้าพังคีบุญบ่สมจึงตรมหนัก แต่ด้วยความฮักเลยแปลงเป็นกะฮอกด่อน แอบยลโฉมแม่ไอ่คำงามงอน มัวหลงเฝ้าอาวรณ์เลยมอดม้วยมรณา * วาสนาพังคี เจ้าบุญบ่มีเลยต้องเศร้าโศกา เปรียบตัวอ้ายที่พ่ายฮักสุดปัญญา เพราะหลงปองดอกฟ้าแต่วาสนานั้นบ่มี เจ้าพังคีบุญบ่มีเลยต้องเศร้า เหมือนตัวเราที่ต้องเศร้าโศกี เพราะว่าหลงมักฮักลูกสาวเศรษฐี แต่วาสนาบ่มีเหมือนพังคีฮักไอ่คำ